Pierwsze badanie prenatalne - najważniejsze informacje

W ciąży obowiązkowe jest przeprowadzenie trzech badań ultrasonograficznych w każdym z trzech trymestrów ciąży. Zalecane - choć nie refundowane przez NFZ w każdym przypadku - są przesiewowe badania prenatalne, które mają za zadanie określić ryzyko wystąpienia wad wrodzonych u dziecka, a także określić ryzyko wystąpienia u niego nieprawidłowości genetycznych i występujących na ich skutek chorób płodu.

Pierwsze badanie prenatalne w zdecydowanej większości nie wykazuje nieprawidłowości. Jednak w przypadku ich stwierdzenia można w porę podjąć w jak najszybszym czasie odpowiednie kroki.

Pierwsze badanie prenatalne - kto, gdzie, kiedy?

To kiedy pierwsze badania prenatalne powinny być wykonane zostało ściśle określone przez wskaźnik CRL (długość ciemieniowo-siedzeniową płodu), który powinien wynosić od 45 do 84 mm. Płód taki rozmiar osiąga między 11. tygodniem a 13. tygodniem + 6. dniem ciąży. Wykonanie badania w tym okresie czasu pozwala na obliczenie ryzyka wystąpienia wad genetycznych, dlatego nie warto wykonywać go zbyt szybko lub zbyt późno, ponieważ wyniki badania będą niewiarygodne.

Badanie prenatalne powinno zostać wykonane przez lekarza specjalizującego się w diagnostyce płodu. Warto dlatego udać się na to badanie do lekarza, który posiada certyfikat FMF do wykonywania badania USG z oceną ryzyka wad chromosomalnych w I trymestrze.

Jak wygląda takie badanie i jak się do niego przygotować?

Pierwsze badanie prenatalne to w skrócie ocena anatomii płodu na podstawie szczegółowego badania USG, a także wykonanie testu podwójnego: testu PAPP-A i beta-HCG.

Często kobiety zastanawiają się jak przygotować się do pierwszego badania prenatalnego. Warto zaznaczyć, że badanie to nie wymaga specjalnego przygotowania przed wizytą. Należy pamiętać jedynie, by na umówioną wizytę zgłosić się z opróżnionym pęcherzem oraz kompletem dokumentacji medycznej - zarówno sprzed ciąży, jak i tą ciążową. Należy także pamiętać o zabraniu ze sobą karty ciąży.

O tym jak zostanie wykonane pierwsze badanie prenatalne - dopochwowo czy przez brzuch decyduje lekarz. Z reguły badanie wykonywane jest przez powłoki brzuszne. Do czynników predysponujących do wykonania tego badania dopochwowo jest nadmiar tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha, który może uniemożliwić lub znacząco utrudnić uzyskanie dokładnego obrazu na USG. Badanie wykonywane dopochwowo jest na tym etapie dokładniejsze, dlatego nie warto, byś denerwowała się taką formą przeprowadzenia badania.

Badanie USG - co powinno pokazać?

W badaniu USG podczas pierwszego badania prenatalnego oceniana jest anatomia płodu. Lekarz dokonuje pomiarów głowy (jej wielkość i kształt), dokonuje pomiarów kończyn oraz tułowia. W ocenie wieku ciąży mierzona jest długość ciemieniowo-siedzeniowa, która na tym etapie pomoże określić prawdopodobny termin porodu. Podczas badania oceniane są także narządy wewnętrzne: serce, mózg, żołądek, pęcherz moczowy i kręgosłup. Oceniana jest także obecność kości nosowej, a jej obecność jest dobrym prognostycznie markerem świadczącym o tym, że dziecko nie cierpi na zespół Downa czy zespół Edwardsa. Mierzona jest także przezierność karku (NT), która także może pomóc wstępnie określić nam ryzyko wystąpienia wad genetycznych. Im wartość NT jest niższa, tym niższe jest ryzyko urodzenia dziecka z wadą genetyczną.

Podczas pierwszego badania prenatalnego oceniana jest także czynność serca płodu, parametry przepływu krwi w przewodzie żylnym oraz przepływ przez zastawkę trójdzielną.

USG prenatalne może być poszerzone przez badania laboratoryjne

Mamy nadzieję, że wiesz już, jak wyglądają pierwsze badania prenatalne i pomoże Ci to zmniejszyć poziom stresu w oczekiwaniu na wizytę. Chcielibyśmy dodać jeszcze, że samo badanie USG to nie wszystko. Test podwójny, czyli badanie białka PAPP-A i wolnej podjednostki beta-HCG, które przyczynia się do zwiększenia wykrywalności aberracji chromosomowych i statystycznego oznaczenia ryzyka wystąpienia zespołu Downa, zespołu Edwardsa i Patau.

Warto zwrócić uwagę na to, że badania prenatalne nie dają stuprocentowej pewności, że urodzimy zdrowe lub chore dziecko. W chwili wykrycia dużego ryzyka urodzenia dziecka z chorobą genetyczną można poszerzyć je o dalszą diagnostykę - np. amniopunkcję, biopsję kosmówki, czy badania genetyczne z krwi matki.

Czym są mięśnie kegla i jak je ćwiczyć? Dowiedz się teraz!