Kiedy zaczyna się ząbkowanie?

Okres ząbkowania nierzadko jest bardzo trudny dla rodziców – maluch jest wtedy rozdrażniony i marudny ze względu na ból. To prawdziwe wyzwanie zarówno dla niego, jak i dla rodziców. Warto więc odpowiednio przygotować się na ten moment poprzez zdobycie wiedzy o tym, kiedy zaczyna się ząbkowanie, jak poznać, że mamy z nim do czynienia, a także jak ulżyć dziecku w bólu.

Od kiedy zaczyna się ząbkowanie?

Im większą świadomość posiada rodzic na temat ząbkowania, tym w lepszy i pełniejszy sposób jest w stanie pomóc swojemu dziecku. Mimo że pojawienie się pierwszego ząbka często jest wyczekiwanym momentem, wraz z nim nierzadko pojawia się również wiele problemów, które zaburzają codzienne funkcjonowanie zarówno malucha, jak i jego opiekunów. To, od kiedy zaczyna się ząbkowanie, jest w dużej mierze uzależnione od genetycznych czynników. Przyjmuje się, że “o czasie” ząbkują dzieci między 5 a 8 miesiącem życia.

Należy jednak mieć na względzie, że wyróżniamy aż 5 różnych grup ząbkowania. Pierwsze ząbki mogą się pojawić zarówno przedwcześnie – wówczas mówimy o zębach wrodzonych oraz noworodkowych – jak i późno, czyli po ukończeniu 1 roku życia. Proces wyrzynania się zębów trwa natomiast nawet do 3 lat.

Ząbkowanie – kiedy się zaczyna i w jakiej kolejności pojawiają się zęby?

Wiedza o tym, kiedy zaczyna się ząbkowanie, jest bardzo ważna – należy ją jednak uzupełnić o wiadomości dotyczące tego, w jakiej kolejności postępuje ten proces. Jako pierwsze zazwyczaj pojawiają się dolne jedynki, a kilka miesięcy później widoczne są ich górne odpowiedniki. Zaraz potem zaobserwujemy wyrzynanie się kompletu dwójek. Zazwyczaj między 9 a 16 miesiącem pojawiają się natomiast czwórki, czyli pierwsze zęby trzonowe. Po nich wyrzynają się trójki, a następnie piątki.

Do 30 miesiąca życia większość dzieci będzie już posiadała wszystkie 20 mleczaków. Jeżeli ząbkowanie rozpoczęło się zbyt późno – po 12 miesiącu – lub rodzice są zaniepokojeni jego przebiegiem, należy skonsultować się ze stomatologiem. Przyczyną tego rodzaju zaburzeń mogą być między innymi problemy w obrębie gospodarki mineralno-wapniowej.

Kiedy zaczyna się ząbkowanie i jakie daje objawy?

Wielu rodziców nie wie, jak rozpoznać pierwsze objawy ząbkowania, tymczasem mogą się one pojawić nawet na kilka tygodni przed tym, jak ujrzymy pierwszy ząb. Wczesnym symptomem, że rozpoczął się ten proces, będzie zmieniony wygląd dziąseł – wówczas będą one zaczerwienione, delikatnie opuchnięte i wrażliwe na dotyk. Oprócz tego zaobserwować można zwiększone wydzielanie się śliny, wysypkę wokół ust, stan gorączkowy, a także wystawianie języka.

Kiedy zaczyna się ząbkowanie, maluszek będzie miał również skłonność do wkładania palców do buzi ze względu na uporczywe swędzenie, a także do gryzienia twardych rzeczy. Jednocześnie może wystąpić osłabienie apetytu, w tym odmowa jedzenia bądź też wymioty czy nadmierne ulewanie. Warto wiedzieć, że najbardziej dotkliwe dolegliwości pojawiają się najczęściej podczas wyrzynania się pierwszych zębów – w późniejszym okresie ząbkowania w wielu przypadkach jest bardziej łagodne.

Ząbkowanie – kiedy się zaczyna i co powinien wiedzieć każdy rodzic?

Jednym z ważnych przełomów w życiu maluszka jest ząbkowanie. Kiedy się zaczyna i jak je rozpoznać – to kwestie, które najczęściej spędzają sen z powiek niedoświadczonym jeszcze rodzicom. To jednak nie jedyna wiedza, którą warto posiadać na ten temat. Bardzo ważne jest, aby wiedzieć, że każde dziecko będzie rozwijało się pod tym kątem w innym tempie, a co więcej – niektóre dzieci przechodzą ząbkowanie bezobjawowo.

O tym, że maluszek odczuwa ból, rodzice niekiedy dowiadują się dzięki temu, że łapie się on za ucho – to nietypowy objaw, na który warto być uważnym, aby w porę zapobiec nasileniu się dolegliwości. W uśmierzaniu bólu jest pomocny masaż dziąseł z pomocą silikonowej nakładki na palec. Sprawdzają się również naturalne lub specjalnie wyprodukowane schłodzone gryzaki, a także żel przeciwbólowy dedykowany dzieciom w okresie ząbkowania. Pamiętajmy jednak, że przed zastosowaniem jakiegokolwiek preparatu leczniczego należy skonsultować się z lekarzem.